Gözyaşlarım şimdi daha sıcak ve suratımda iz bırakarak akıyor hıçkırmamak için kendimi zor tutuyorum çünkü ben hayatın soytarısı olmadım her zaman bana gülmesine benimle eğlenmesine izin vermeyecek kadar güçlü durdum kulaklarımda ki basınç ve burnumdaki salya sümük yazmanı engellemeye çalışsada ben devam ediyorum... Kolye Güneşimi o kadar mutlu etmişti ki aldı onu göğsüne bastırdı gözleri ilk defa bu kadar gülüyordu çok mutluydu çooook... Bana ilk ve son öpücüğünü verecek kadar... Yanağıma o narin dudaklarıyla öyle bir öpücük kondurdu ki hayatımda hissettiğim en güzel temastı bana bir süre sarılı kaldı bende o esnada kolarımla onu sardım güvende hissedip beni hiç bırakıp gitmesin diye onun mutluluğuyla mest olurken bir anda irkildi beni bıraktı bende onu bırakmak zorunda kaldım hayatımda gördüğüm en korkunç çaresiz soluk bakışlarıyla bana baktı ve gitmeliyim deyip uzaklaştı... Ben ise ardından öylece çaresiz şaşkın korkulu bir şekilde bakakaldım.