Günlerimiz çok mutlu bir şekilde geçsede benim aklımda kalan tek şey bana beni sevdiğini söylerken ki o acı çekişi... 7. sınıf bitti yaz tatiline girdik ve ilk haftası buluşucaz iremimle ben ona küçük bir hediye almıştım bir kolye yaprak şeklinde bir kolyeydi buluştuk ilk aşkımla ilk göz ağrımla ilk sevgilimle ilk sevgimle yani Güneşimle ... Sarıldık hoşgeldin dedim hoşbulduk dedi biraz muhabbet ettik bir huzursuzluk vardı ortada ben ise tedirgindim mutlu değildi Güneşim bir garipti... Daha yarım saat bile olmamıştıki bana hurafeci benim gitmem gerekiyor dedi sesi o kadar cılız o kadar titrek o kadar kötüydü ki anlayamadım başta 'Ne? dedim gitmeliyim dedi ona aldığım kolyemi cebimden çıkardım ve sevgilime uzattım bu ne dedi hediyen dedim aldı o minik ellerine açtı kutusunu kolyeyi görünce o kadar mutlu olmuştu ki belkide hayatının son mutluluğu oydu Güneşimin .