telaşlandım biraz hemen yanına yaklaştım neyin var irem dedim yok birşey hurafeci dedi hayır hiçte öyle durmuyorsun var birşey dedim ya hayır yok diyorsam yok dedi gülümsemeye çalıştı bende birşeyin yoksa mutlu oldum o zaman dedim tamam işte sen mutlu ol zaten ben çok iyiyim dedi bu kez gerçek bir gülümseme vardı yüzünde dünyanın en saf en temiz gülüşü ... irem sana birşey söylicem dedim. Suratıma heyecanlı heyecanlı baktı ne söyliceksin dedi ben ne söyleceğimi unuttum elim ayağıma dolaştı sabaha kadar kurgulayıp yazıp çizdiklerim bir anda uçup gitti aklımdan kızardım bozardım 'Eee seni dinliyorum' deyince o cesaret geri geldi irem ben seni çok seviyorum gerçekten bak aşık oldum öyle seviyorum böyle seviyorum diye bülbül gibi şakımaya başladım. O minnacık elleriyle dudaklarıma dokundu ve 'Anladım çok seviyorsun sus artık utandım. ' dedi ve bana en güzel en utangaç en tatlı gülüşünü o an gösterdi ve sınıftan çıktı gitti. Muhtemelen lavabo ya gitmişti ben kendime inanamıyordum hâla nasıl o cesaret geldi ve hiç utanmadan sıkılmadan sevgimi suratına haykırdım Güneşimin ters bi tepki de almamıştım dünyanın en mutlu insanı o an bendim en mutlu insanı.