radan 3 gün geçti biz konuşuyoruz muhabbet ediyoruz bu geçen günlerde tabii ben artık Güneşime açılmaya karar vermiştim ama neler neler yazıp çiziyorum nasıl yapsam nerde yapsam nasıl konuşsam nasıl sevsem nasıl kıskansam nasıl koruyup kollasam hepsini binlerce kez tazeleyip tazeleyip düşünüyorum ve o günüm gecesi kararımı vermiştim zaten sabahları erken okula geliyordu genelde sınıfa girdiğimde karşımda o oluyordu gidip yanına selam verip konuşacaktım nasıl bir deli cesareti sardıysa kız çok güzel çok tatlı sana bakar mı be oğlum demiyorum hiç ve iyiki de dememişim diyorum. Yattım yatağa sabah olmasını bekliyorum uyku zaten gelmiyor cin gibiyim gram uyku yok gözümde dakikalar dakiları kovalıyor ve sonunda uyuya kalmışım annem geldi ve o güzel sesiyle hurafeci dedi ve hemen kalktım giyindim aldım çantamı koşa koşa okula gidiyorum okula adımımı attım yine sınıfın kapısını açtım Güneşim tam karşımda günaydın dedim musmutlu bir şekilde ama o bana buruk bir şekilde günaydın dedi biraz dikkatli bakınca ağladığı gözlerinin kızarıklığından anlaşılıyordu.