10 yaşından 12 yaşına kadar geçen 2 süre zarfında sürekli olarak antreman yapıyor spor okullarının düzenlediği dandik turnuvalara katılıp ego kasıyorduk diyebilirim. Elit takım olduğumuzdan dolayı diğer çocukların bizim hakkımızda konuşması çok hoşumuza gidiyordu.

13 yaşına geldiğimizde ise resmiyet olarak tffye işlenmese resmi sayılan bir turnuvada boy gösterme şansımız oldu. izmir takımlarının katılacağı bir miniminikler ligi lig öncesinde takım olarak aramızda şu diyalogların geçtiğini hatırladıkça hala gülerim.

Mustafa:Bucaspor çok iyimiş beyler sıçtık. Orada ronaldinho harekini yapan(flip flop) bi çocuk var çok fena çalım atıyor.
Efe(Kalecimiz):O çocuğu bende duydum Galatasaray istemiş ama ailesi izin vermediği için gitmemiş.
Ben:10 numara benimmiş beyler haberiniz olsun.
Mustafa:Oğlluum git işine ya,senin gibi bir ayaksız nasıl 10 giyer torpilli bin :DDD

O zamanlarda kendime çok fazla güvenirdim egoist bir bintim yalan değil ancak hakikaten takımın en iyi oyuncularından da biriydim. Futbolun bireysel değilde bir takım oyunu olduğunu unuttuğum zamanlar hariç.Bu yüzden başım çok yanardı buna rağmen o turnuvada 8 maç oynamış turnuvayı şampiyon bitirmiştik ve ben 12 gol atarak gol kralı olmuştum.