Babamin hastaligi irsiydi yani genetik babasi ve amcasida bu akciger kanserinden vefat etmislerdi.

Annem artik herseyden korkar oldu ve doktorlarinda tavsiyesiyle genel bir saglik kontrolunden gectik.

Kiz kardesim kerndimi bildik bilele karnim agriyor derdi annemde yemek yememek icin soyluyo sanirdi. Keske oyle olsaydi. Kardesime babamin ameliyatindan tam 4 gun sonra bobrek kanseri denildi.tam anlamiyla yikilmistim artik. Napicaktik nasil dayanicaktik. Ben bir yanda bir yanda annem birbirimize destek olmamiz gerektiginin farkindaydik. Ama zor okucakti hemde cok zor.

Beyler samimiyetime inanin istiyorum. Cidden boyle seylerin sakasi dahi olmaz. Beni hicbiriniz tanimiyorsunuz. Ama sizleru seviyorum anlatayim dedim.

Babamin ikinci ameliyat gunu belli olmustu 2 ay sonra hem kontrol hemde parca alimi yapilacakti. Beyler artik gozumun kulagimiz kardesimin doktorundaydi. Nurseval hanim dokuz eylul uni hastanesine cagirdi babami anne ye soylemeyelim dedi. Babaminda hasta okdugundan haberi yoktu tabi. Adamin morelini yuksek tutmanin farz oldugu o gunlerde babama kizini ameliyata alicaz bobregin birini alicaz denildi. Ve 4 aylik kemoterapi programi uygulanacakti.

Babam belki sacindan vaz gecebilirdi ama kardesim icin cok zor okucakti. Babam haberi aldiktan sonra fenalasmis ve dayim gidip almisti. Babam anneme soyledi. Ev bir kez daha yikildi tabi. Kenetlenmistik ama neden ne icin bu gunler nasil basimiza gelmisti. Birde. Nolmustu hersey ust uste geldi biyle derken babamin ve kardesimin ameliyat gunleride gelmisti. (9. Sinifin sonlari)
Aksam devam edicem beyler okuyanlar saolsun beyler iyi ki varsiniz