Babama iyi haberi verdik ama cocugunu gormesi ertesi gune kadar sarkti. Annemin kucagindaydi babam hastanede oldugundan dolayi annemde bir gun daha kalmisti hastanede. Bu en mutlu animizda evimizde olmamizi isterdim ama hastanedeydik iste. Bu durum aniden girmisti hayatimiza ciddi anlamda pgibolojim bozuldu. Yasamak dahi istemiyordum ki, alismam gerektigi soylenmeye baslanmisti bile. Aksam ustune dogru, halam aradi annemi. Hem hayirli olsun, hem gecmis olsun, hemde basimiz saolsun dedi anneme.

Babannem olmustu. Annem nasil soylecegini dusunurken babam anladi tabi. Babannem son gunlerde yatak dosek yatiyi ve kalkamaz gozuyle bakiliyordu. Hayatinda ilk kez kemoterapi alan babam yuruyecek hali yokken 2 saatlik yolculuga cikti. Babam yoldayken agliyordu.

Salak olmustuk annem hastanedeydi cikis islemlerini teyzemle halledip geliceklerdi. Yavas yavas yaklasiyorduk eve babamda daha kotu oluyordu her kilometrede. Sonunda geldik halam babama sarilarak agladi falan. Babamida aglaken gorunce ben cokdaha kotu oldum tabi.

Anlam vermeye calisiyordum bu felaketler nasil bi anda hayatimizi gibip atti diye. Korktugum basimiza gelmis ve huzurumuzun mutlulugumuzun yerini hastane koseleri goz yasi ve kaybetme korkusu almisti.

Babammin hastaligi ileri seviyeydi olum riski cok yuksekti ancaj genc yasindan dolagi morel motivasyonla bu omru uzatmak mumkun denildi. Artik doktorlar beni arar olmustu.

Babannemin cenazesindeydik topraga verip son gorevimizi yerine getirecektik. En son bas sagligi icin babam amcam ve ben mezarligin cikisina gectik. Babam bi ara elini sacina atti ve bir tutam sac koptu sacindan. Ben gordum bunu tabi. Beni teselli icinde ben zaten kisa sac seviyorum dedi. Askerliginden bu yana babam hep uzun saci severdi. Aklinca beni uzmemek istiyordu iste. Babam kemoterapiye 3 gunluk ara istedi. Heyet toplanip izin cikmisti. Taziyeler gecmisnolsunlar hayirli olsunlar havada ucusuyordu. Nolmustu bize amk isyan ediyordum. Ama bu cile bunlarla son bulmadi..