günün ağarmasını beklerken birden camda tıkırtı duydum. cama doğru yöneldiğimde aşağıda 2 kişinin beni çağırdığını farkettim. delirmek üzereydim beyler bunlar kimdi burada ne işleri vardı. camı açtım " hayırdır birader" dedim. adamlar cümle kurmuyor sadece "buraya gel buraya gel" diyorlardı. arkadaşlar bu öyle bir his ki inanın insanın gidesi geliyor acaip bir güven doluyor içine. neyse üstüme montumu aldım indim aşağı, selam dedim bu iki adama. meğerse adamlar zenciymiş ağızları yüzleri kapalı olduğu için farketmemişim. ayaklarını görecek kadar yaklaşınca ayaklarının ters durduğunu farkettim. içimde bir ürperme oldu fakat ben olayı anlar anlamaz yakaladılar beni. o iki zenci öğlen 10 a kadar gibti beni beyler. içimi ürperttiler, arka odalarımı kireçlediler.

bu da böyle bir anımdır.