Merhaba, sadece anlatmak için geldim inanın. ister okuyun, ister okumayın, ister gibleyin, ister giblemeyin. Anlatmam lazımdı. Anlayacak birileri lazımdı. Burası geldi aklıma. Hesabım yoktu ama giriyordum hep. Burası anlatabileceğim tek yer. Onun için...

Merhaba, uzun zamandır hakkında hiç bir kelime etmediğim, hatta konusu açılmasına izin vermediğim bir şeyi yazacağım bu gün size. Fakat söz vermelisiniz, çünkü bu aramızda kalmalı. Duyulmamalı, bilinmemeli. Yaşanmamış sayılmalı. Evet ben anlatacağım fakat siz bu saniyelerden sonra hiç bir şey yokmuşçasına devam edeceksiniz hayatınıza. Sevdiklerinize anlatmayacaksınız, veya polise gitmeyeceksiniz. Susacaksınız. Beraber susacağız. Ve unutulup gidecek bu günler.

Fakat şimdi yazıyorum, çünkü ruhum bundan fazlasını kaldıramıyor saklamak için. Yitip gidiyorum sessizce. Ölüyorum. Ölüyorum ya, ölüyorum. Başka bir ihtimal varmış gibi sanki. Öleceğiz, hepimiz...

Belkide benimkinin bu şekilde olmasını istemediğim için yazıyorum şimdi.

Şimdi başladığım yerdeyim. Hayır ciddiyim, mekan olarak. Herşeye başladığım yerdeyim. Önce bedenimi ardından ruhumu çürüten o 4 yılın başladığı yer. istanbulda bir ara sokak.

Şimdi elimde kalemim ile geçtiğim bu sokaklar kollarımdaki, bacaklarımdaki izlerin kanıtı, sebebi, ve de sonu. Çünkü ölüyorum.

Yazmak için hatırladığım, hafızamın en karanlık köşelerine gömdüğüm yıllar bedenimi titretiyor şimdi acı ile. Tırnaklarımın etlerim ile birleştiği noktaların ağrıdığını hissediyorum. Ayakkabımın içine kan dolduğunu hissediyorum. Hayır dayak yemedim. Ben bu sokaklarda, ölüme terk edildim. Ve beni ölüm kurtardı, yaralarımı sardı, dostu yaptı. Şimdi ise son kez ve en gerçek anlamı ile; ölüyorum.

Size 4 yılımı anlatacak olsam da çok daha öncesi var bunun. 16-17 yaşlarımda uyuşturucu ile tanıştım. Sigara, alkol, her gece farklı bir ortam. Annemin karşıma oturup ağladığı anlar gözümün önünde... Onun küçük kızıyım ya ben, nasıl olur, nasıl yaparım...

18 yaşımda evden gittim lise biter bitmez. Erkek arkadaşım marijuana yetiştiriyordu evinde. Onunla yaşamaya başladım. Arka sokaklardan boş boya kutuları toplar, cola şişelerinin altını kesip öyle çekerdik marijuana dumanını. Benim cennetim buydu.