anıl'la bir cafeye oturduk.

ben: bak baştan anlaşalım ben kendi hesabımı öderim.
anıl: olmaz ki öyle
ben: böyle rahat ederim
anıl: peki madem.

ulan içten içe nasıl mutlu oldum. rüzgar ağzıma sıçıyordu. anlayı ne güzel şeydi.ne çok özlemişim birinden korkmamayı.

anıl'la tavla oynadık. güldük eğlendik.
anıl kendisini seviyordu. rüzgarla en temel fark buydu.

rüzgar kendisini sevmiyordu kendisini beğeniyordu.bu ikisi farklı şeylerdir.
kendini sevmek mutluluğun anahtarı.

çok güzel bir gün geçirdim. gelirken de otobüste trafiği takıldık.
neyse olur öyle dedim.

akşam rüzgar'a bir mesaj attım. biliyordum onu tahrik etmemem gerektiğini artık dersimi almıştım.

sadece rica ettim.