hayatta bi direğim tutanacağım bi yerim vardı artık. o zeynepti. ve bırakmaya niyetim yoktu.
hemen cicim aylarında oldugu gibi hayallere başlamıştık. hızlı falan gitmiyorduk beyler yanlış anlamayın.
sadece konuşamadığımız günlerin acısını çıkarıyorduk.. çok özlemiştim sevdiceğimi.

ilk dönem bitmişti. ikinci dönem çok yoğun olacaktı. maçlar antramanlar dersler yazılılar ve zeynep derken asosyallikten çıkacaktım bi şekilde işte.

güzeller güzeli bi sevdiğim vardı. ve endere de avucunu yala demiştim. bu bin yaptıgımız maçtan beri bana dalaşamıyordu.
zaten iddia ya girmiştik. benim için bi sorun yoktu artık ama bunun gözünde hala hırs vardı belliydi.

okul çıkışı eve gitmiştim. biraz ders çalıştıktan sonra odama geçtim. zeynep le görüşmek istiyordum. çok çabuk özlüyordum amk.

aradım...

alo zeynep

-efendim

belki biraz saçma olacak ama buluşalım mı?

-bu saatte? sen beni mi özledin bakalım (:

evet. şey yani bi sorun olmazsa buluşalım ya

-tamam ama sonra hemen eve girmem gerek. apartmanın önünde bekliyorum

hemen hazırlandım. çıktım dışarı. zeynepe ailevi durumlarımı anlatacaktım. sorunlarımı bilmiyordu