(Alıntı)
Sessiz sakin kendi halinde bir insan olarak görünmek, bundan dolayı hep sizinle uğraşılması.

Okul hayatında hep dışlanmak, hareketli yerine pasif olunduğundan daima sıkıcı bulunmak. Sadece yaşayarak bilinen bir şeye sahip olunduğundan kimsenin yaşadıklarını anlamaması, insanların hayatlarına bakıp daha da umutsuzlaşmak, aslında yaşamadığını anlamak, mutluluk nedir bilmemek, eğlenmek nedir bilmemek.

Çok fazla gözlem yapma fırsatı bulmak, başka insanların hiç dikkatini vermediği en ufak ayrıntıları görmek. dışarıdayken hep soğuk ve katı görünmek, herkesin sizi egoist, burnu havalarda gibi görmesi. Kimseye öyle olmadığını söyleyememek ve gösterememek, insanların sizi hep öyle bilmesi.

Bir insanın gözlerinin içine bakamamak, tanıdık biri görüldüğünde nereye kaçsam diye düşünmek, kurulan arkadaşlıkların kalıcı olmaması, dostluğun sadece bir hayal olması.

Hareketlerin dışarıdan yapmacık göründüğünü düşünmek. insanların gözleri hep üstündeymiş gibi hareketleri her saniye ayarlamak, ters bir hareket yapıldığında rezil olduğunu düşünmek, tüm insanlar işi gücü bırakmış seyrediyor gibi hissetmek, sosyal olan ortamlarda hiçbir şekilde rahat edememek, her zaman bitmek bilmeyen bir kaygının olması, yapılan her ne ise onu bir an önce bitirip oradan ayrılmak istemek, en iyi yaptığın işleri sırf birileri bakıyor diye yapamamak.

Çok fazla düşünen insan olmak, evden çıkarken-eve giderken hangi yolları kullanacağından, neyi ne zaman yapacağına, seçeceğin kelimelerden, vurgularına kadar her şeyi önceden düşünmek, insanların saniye düşünmeyeceği şeyleri dakikalarca düşünmek.

insanların düşüncelerini önemsemeden duramamak, kısaca empati manyağı olmak, içinizdeki potansiyelin ölü potansiyel olması, dışarı yansıtamamak, zekanın işlevsiz olması, hayat standardınızın yerlerde sürünmesi, vasat tipli hemcinsler ilişkiden ilişkiye koşarken sadece izlemekle meşgul olmak.

Sosyal fobi böyle bir şey, bunların hepsi.