zeyneple buluştuğumuzda bacaklarım tir tir titriyordu. nasıl açılacaktım bilmiyordum. yine her zamanki yerde buluşmuştuk
yine çok güzeldi yanında da çirkin olarak ben vardım.
sanki evlilik teklifi edecektim amk. nasıl diyecektim? nerden baslayacaktım?

en sonunda bi cafeye kurulduk.

biliyor musun? geçen sene okulun ilk başlarında hülya hoca beni senin yanına oturtmuştu da yüzüme bile bakmamıştın.

vay amk şaşırmıştım..

vay beee dedim.

artık zamanı gelmişti..

biliyor musun zeynep?

neyi?

ben seni seviyorum. çok seviyorum hemde. her şeyden çok. bunu bana yaşatan tek kişisin. şuan nasıl böyle utanmadan konuşuyorum bilmiyorum ama sen her şeysin. her şeyimsin. seni çok seviyorum zeynep..

zeynep şaşırmıştı.
gitmem gerek geç oldu dedi.