yani nasıl desem. küçüklükten beri huzurlu bi ortamım yoktu. babamdan yediğim dayaklara alışmıştım. ve kimin için değerliydim bilmiyordum. insan bazen bunu bilmek ister. kimin için varım? kimin için yaşıyorum? niye yaşıyorum? gayem ne?

zeynep için iyi ki vardım. ve hep olacaktım. o istediği sürece her zaman yanında olacaktım

zeynep çok farklı biriydi beyler. sessiz sakin. güzel. her şey vardı. belki sevdiğim için böyle diyorum ama gerçekten öyleydi.

tüm kızların gıpta etmesi gereken bi kişiliği vardı. imreniyordum..

çok gizli saklıydı. hayatını hiçbir zaman çözemeyecektim ama yine de ağzından bi şeyler almaya çalışıyordum.

hülya hoca da herkes gibi bizi sevgili zannediyormuş. hocam benim benim mutluluğumu gördükçe mutlu oluyormuş..

bu kadının yeri her zaman ayrı oldu beyler. akıl hocam oldu