kimsenin umrunda değildik böyle olması daha iyiydi. bi yere oturmustuk. yunus gavatı sınıfın penceresinden bizi izliyordu.
sırıtıp duruyordu hırbo. ulan yunus senle sonra hesaplaşırız dedim içimden.

zeynepse mahcup mahcup etrafa bakıyordu. çok güzeldi lan. ölene kadar onunla oturabilirdim.

neden böylesin ahmet? yani niye içine kapanıksın bu kadar? yunus ve zehradan başka kimseyle konuşmuyorsun. hülya hoca seni çok seviyor onu da üzüyorsun. neden böyle yapıyorsun?

bilmem yani ben hep böyleyim zeynep. alıştım artık. her zaman yalnızdım

istersen yani bi sıkıntın olursa bana anlatabilirsin ahmet. yanında olmaya çalışırım.

ulan senin için sıkıntı üretirdim lan. bunu bana demişti ya dünyalar benim olmuştu amk