Bir arkadaşım vardı bunları anlatınca aklıma geldi. "vardı" derken hala samimi bir arkadaşım ilkokuldan beri tanışırız ve kardeş gibi büyüdük. Lise yıllarında felaket aşık olmuştu 1 kıza 4 sene uğraştık.Ben iyi şiir yazıyodum diye yazıyodum şiirleri kıza veriyodu sürekli.Bi zaman sonra yazmayı bıraktım unutsun diye unutamadı. Lise bitti ünide aynı şehiri kazandılar.Bu iş üniversitenin 2 yada 3.sınıfıydı galiba tam hatırlamıyorum o senelerde bitti. Yavaş yavaş unutmaya başladı tabi dile kolay 6-7 yıl gerçekten cok cok uzun bir süre.3.sınıfta başka bir kızdan bahsetti felan tanıştım kızla baya tutuldu kıza felan nişanlılar şuan. Uzatıp canını sıkmak istemem vereceğim tavsiyeleri dinlemeyeceğini sanıyorum veya kulak asmayacağını sanıyorum ama unutma aşık olmak anlık bir şey kalbin beynin ve gözün bir an onu onaylıyor birde bakmışsın aşık olmuşsun. Aşk kutsaldır. Aşkına sadık kalmanı tavsiye ederim. Fakat ona sadık kalıcam derken çevrenden kopmaman lazım. Kime sorsan yalnızken ben en çok ilk aşkımı sevdim der. Mesela biriyle evlenirsin çok seversin onu fakat eğer ondan önce birine "aşık" olduysan bak sevmek demiyorum "aşık" olduysan karını ne kadar seversen sev herkesden canından bile çok seversen sev, ilk aşkın tadı başka oluyor.Ve asla unutulmuyor.