yürürken dikkatlice etrafıma bakıyordum. dümdüz çöl gökte mavi bir ay.
masallaraki gibi bir ortamdaydım. kulağma fısıltılar geldi yine .ne dediklerini anlamıyordum. yürümeye devam ettim. karşıda biri belirdi. yaklaşıyordu git gide

daha da yaklaştı. uzun boylu sarıklı yüzü kapalı sadece gözleri açıktı. arkasında bir çuval vardı. gözlerini daha belirgin şekilde gördüm. ve dehşete düştüm.
gözleri simsiyahtı .bu ifridin gözleriydi.
çuvalı kaldırıp önüme doğru yuvarladı ve arkasını dönüp kaybolana kadar yürüdü.
çuvalı hemen açmaya çalıştım. ipini çözüp ağzını açtığımda yere yığılıp kaldım.
mehmed hocaydı. kefene sarılmıştı ve mezardan yeni çıkarılmış gibiydi.
o ann titreyerek uyandım