ben yatağa girdim ama uyku gözüme girmiyor bir türlü. Bu arada bizimkiler uyandı pampalar, kahvaltı hazırlıyorlar. Bunlar bana seslendi ses vermedim kalkacak halim yoktu. ama uyuyamıyordum da. Bunların konuşmalara kulak kesildim; Annem babama "benim onu görmeye tahammülüm yok artık, onlarda istiyorlarmış bırakalım gitsin" dediğini duydum. Babamda çıt yok. Hayatımın en kötü anı!!! Daha önce kovulduğum eve başımı öne eğip geldim ama yine aynı sahne. Bu işte bir iş var dedim kalkmadım yataktan, istesem de kalkamazdım hayatımın şokunu yaşıyordum. Tam 6 saat mal gibi tavana baktım ama aklımda neler geçiyor kafayı yiycem