işler yine çıkmaza girmeye başladı panpalar, aynı anda hem huriyi hem merveyi idare edemiyordum. Bir yerde patlak verecekti artık, hissediyordum. Huriye aşıktım, mervede haytımda gördüğüm en iyi kalpli en anlayışlı insanıydı. Kararsızdım ama merve'nin söyledikleri karar vermemi kolaylaştırdı, daha doğrusu mecbur bıraktı.

Şöyle ki, Bir gün telefonla konuşurken sana bir şey söylemek istiyorum dedi; Buyur söyle dedim. Ben eski sevgilimin yasını tutmak istiyorum dedi. Vay babanın dıbına koyayım işe bak. Başka bir şey dese belki üstelerdim ama bu söze diyecek tek birşeyim vardı. Eyvallah. Diyecek bir şey yoktu boynumuzu öne eğip tamam deyip, Merve'yle bir daha konuşmamak üzere yollarımızı ayrıdık. kızgın değildim biliyorum; beni kandırmak istemediğinden öyle söylemişti ama bizim kalbimizde taştan değildi, kırılmaya alışıktı ama parçalanmayı daha hazmedemiyordu ...