Sabah kalktık yine kahvaltıyı birlikte hazırladık, ders çalıştık bu sefer bir süre, gel arabayı alalım dışarı çıkalım dedim. Hastasın olmaz dedi. Sen çok farklı değilsin gel dedim. Babamdan aldım arabayı, otomatik vites amk, akülü araba gibi, sokak aralarında gezdik bir süre ana caddeye çıkmaya yemiyor polis var. Bizim çocuğumuzda böyle araba kullanır mı dedi. Kullanır mı bilmem ki dedim. Kullanır tabii aslan oğlum dedi. Daha doğmadan aslan olmuştu oğlumuz. Aslında bu benim hoşuma gitmiyor muydu, gidiyordu. Sadece çok erken olduğunu düşünüyordum kaptırmak istemiyordum kendimi. Eve Bıraktım Melis'i, geçtim kendi evime, hafif hastalık devam ederken, pcye filan takıldım.

Kasım'da bu tarz olaylar yaşandı ve Kasım'ın sonu geldi yavaş yavaş, 29 Kasım Cumartesi günü geldi çattı. Evde otururken Melis geldi. Konuştuk bir süre film izledik sonrasında birlikte olduk, bu birliktelik hepsinden uzun sürdü, nedenini bilmiyorum ama normalin çok üstünde de bir istek vardı ikimizde de, sonrasında Melis'i yine eve bıraktım. Uzun süüre sarıldı bana, akşam eve döndüm mesaj attım cevap vermedi. işi vardır herhalde filan dedim, 1 saat sonra kısa bir cevap verdi, konuştuk, 3 dakika filan geç cevap veriyordu diğer gün dışarı çıkalım mı dedim, istemiyorum hastayım dedi. Bende diğer günü yaratarak geçirdim. Aralığa girmiştik artık, heyecan vardı üstümde, okula gelir misin yarın dedim. Gelirim dedi. Gittim günlerden pazartesiydi, bekledim bekledim Melis gelmedi. Mesaj attım, cevap vermedi. Bende okulda test filan çözdüm. Arkadaşlarla lafladım çıkışta Melisten mesaj geldiğini gördüm.