Artık çalışan bir bireydim sabah 8de iş başı yapıp 8de evde olurdum antrikotumla mutlu bir ömür geçirir giderdik, sedat ben antrikotum. Sedata o kadar çok güvenirdim ki o yüzden antrikotum sana emanet yokluğumda derdim. Birgün yine işten çıkıp eve döndüğümde cebimden anahtarı çıkarıp kapıyı açtım, tabi artık kolye şeklinde asılı değildi büyümüştüm. Kapıdan içeri daldığımda ikimiz için birşeyler almıştım özel bir gece olmasını istiyordum taa ki salona girene kadar...