ertesi sabah uyandık, kemalle kahvaltı yaptıktan sonra kemal işe doğru yollandı. ben o gün işe gitmiyordum. evi temizleyip şu kıyafetlerimi yıkayayım bari amk diye karar aldım kendi kendime. kıyafetlerimi yıkamak için gardırobumu açtığımda pekekentlik yaptığım ceketim ve kıyafetlerimi gördüm. yine o günler aklıma geldi. ne yaparsam yapayım kaçamıyordum geçmişimden. içimdeki merak duygusu ve kemalin gazlarıda birikince nurhan abiyi aradım.

-alo nurhan abi ?

-vaayyy halidaki , bu ne sürpriz.

-abi ben bana geçen gün sunacağın teklifi merak ettiğim için aradım.

-hah söyle halidaki. anlatıyorum dinle. bak işler iyiden iyiye kötüye gitmeye başladı. bir sürü yere borçlandım. yavaş yavaş varımı yoğumu satmaya başladım. seninle birlikte yaptığımız o bomba kazançlara ihtiyacım var. eğer durumu toparlarsak , sana izmirden bir ev bir araba. bilirsin bizde söz ağızdan bir kere çıkar. gel he de şu partilere devam edelim. çıkmazdan çıkalım.

-abi düşünüp arayacağım seni.

bir süre oturup kendi başıma düşündüm. karşımda açık gardırop, içinde pekekentlik kıyafetlerim. böyle gelmiş böyle gider halidaki.

-alo abi geliyorum...