-kemal bugün sana anlatmam gereken şeyler olacak.

-ne gibi şeyler lan ?

-kanka artık bunları birine anlatmam lazım. içimde tutamıyorum artık.

-anlat amk dinliyorum.

bekle mekana gidelim anlatıcam herşeyi.

-meraklandırdın amk.

böyle birbirimize saya söve geldik biz mekana. oturduk. bi 70lik açtırdık. uzun zaman olmuş tabi içmiyorum bayadırda. çok fazla kafalar olmadan kemale durumları anlatmaya başlamalıydım. kafanın gitmesini istemiyorum. bilinçli olarak bilsin. yanında destekli durabileceğim , sırlarımın arkasına perdeler çeken biri olsun istiyorum artık. en baştan başladım kemale neyim var neyim yoksa anlattım. bunun gözler bi ara dolar gibi oldu , içkiden midir nedir amk.(bu arada şişeyi yarıladık.) sonra kemalden hiç beklemediğim tepkiler almaya başladım.

-oha lan halidaki on numaraymış amk. sinan çetine versen film çeker amk. senin yerinde olmak isterdim.

-oğlum taşşak mı geçiyorsun amk. pekekentlik yapıyordum. en yakınımdaki karıyı gibtim. aşık olduğum huuryla gurup yaptım, intihar etti. daha niceleri. iyi mi kafan.

-kankaaa vealla bence on numara , ben yaşamak isterdim bunları.

-vay amk, memlekette akıllı adam yok.

kemalle içtik sıçtık, sonunda rahatlamıştım. içimi kusmuştum artık. meğer ihtiyacım olan buymuş. kuş gibi hafiflediğimi hissediyordum. bir de yaşadıklarımı kemalin "bence gayet iyi" diye karşılaması beni daha da gaza getirmişti. kemalle çıkıp bize gittik. o gece kemal bizde kaldı.