bu hayatın şu koca evrenin hiçbir anlamı yok lan benim için. hepimiz büyük bir illüzyonu yaşıyoruz mutluluklarımız üzüntülerimiz hepsi gereksiz. bi durup kendinize sorun. ben şu anda burda ne tak yiyorum? neden burdayım? neden üzülüyorum mutlu oluyorum. büyük resmi görün bi. şimdi bir kadınla sevişip mutlu oldunuz diyelim. buna sebep olan şeyin beyindeki dopamin olduğunu bile bile nasıl gerçekten tatmin olabilir insan? eninde sonunda ölücez ve sonsuza dek yok olucaz. o kadar yok olucaz ki yok olduğumuzu bile anlamıycaz. e sonumuz buysa neyin mücadelesini veriyoruz dıbına koyduğumun yerinde lan?

eğer ateist olsaydım şüphesiz ki kendimi de insanları da daha fazla yormadan yormadan intihar ederdim. fakat allaha olan inancım bana umut veriyor ve hayatıma bir anlam, bi amaç katıyor.