buraları biraz kısa keseceğim artık, çünkü o güne yaklaştıkça bi kasvet basıyor...
feza çok fazla çalışıyodu ama sosyal hayat da yapmıştı. bense amele amele gidip geliyordum, doğru düzgün insanlarla tanışmamıştım ve okula kendimi veriyor da değildim. odadan çıkmadan oyun oynuyordum. iletişimimiz gittikçe azalıyor gibiydi.
sınıftan bi kız geldi sonra yanıma, tanıştık falan. kız çirkince bişey ama ağzı iyi laf yapıyor. sesinin de güzel bir tınısı var bülbül şakıması gibi insanın dinledikçe dinleyesi geliyor beyler. kızın bir sürü arkadaşı var ama kız sürekli kıçımda dolanıyor, ister istemez samimi olmaya başladık.