ananemler almışlar beni yanlarına. artık şansım mı şanssızlığım mı bilemiyorum komşunun karısı da daha yeni doğum yapmış beyler. allah razı olsun çok iyi insanlardı zaten, anne sütünden mahrum kalmamışım. süt annem, ailesi, ananemler olmasa şimdiye yitip gitmiş bir insan olacaktım.
o sırada tabi ananemler pek yaşlı değil, teyzemler daha ergenliğe giriyor falan. bakıyolar bana ama bebeğim günde 5 6 kere süt annemle oluyorum. zaten çeyrek asırdan biraz daha az olan ömrümün belki her gününü geçirmişimdir orada. dedem öğretmen olduğu için zaten lojmanda oturuyorduk beyler, bilirsiniz lojmanlar biraz şehrin dışında olur. öbek öbek evler vardı tek katlı, zaten civarda çok fazla ev olmadığı için insanlar da tanır birbirlerini. herkesin bahçesi vardı küçücük, domates biber falan ekilirdi, herkes özen gösterirdi, fakat duvarlar bakımsızlıktan dökülürdü. dedemlerin ev de tam ortadaydı beyler, kamelyeler falan vardı. kadınlar toplanır her akşam yemek getirirler, erkeklerr toplanıp siyaset konuşurlar okey atarlar, ergenler çekirdek çitleyip dedikodu yaparlar, biz çocuklarsa kırlara doğru yol alıp etrafı keşfetmeye bigiblet turuna çıkardık. şimdi biri çizgi film muhabbeti yapsa aval aval bakarım. evde televizyon vardı fakat izlemeye vakit yoktu beyler