Yurduma geldim. kafamı koydum yatağa damlayı düşündüm. "off çok güzel kız mk bu kızla hiç bir şansım mı yok Allahım" diye kendi kendimi yedim. daha önce hiç bir sevgilim olmadı. ismimden de anlaşılacağı gibi hep platonik takıldım. keşke onu bir kafeye davet etseydim. en azından aklında sıradan biri olarak kalmazdım gibi düşüceler kemirdi durdu. bunları düşünürken akşam yemeği saati geldi yemek yedim. oturdum film seyrettim. sonra uyudum.