Gidicekti durdurmak için elinden tuttum ardından hemen çektim.
inanmak istemiyorum sana dedim. Çok çaresizdim. Ben seni düşünüyorum hikayeci dedi. Neden diye sordum. Sevdiğin belli Nur'u, olan sana oldu dedi. Seni evine bırakabilir miyim dedim. Neden diye sordu. Konuşmak için vaktimiz olur dedim. Sokağa kadar dedi. Kabul ettim yürümeye devam ettik. Bana her şeyi anlattı. Nur'un amacı da benim üstümden kendini göstermekmiş ilk zamanlar ve bu hiç değişmemiş, bense ilk zamanlarda ki amacımdan çok sapmış ona aşık olmuştum. Pişmanlığımı gizlemedim. Doğru olup olmadığını bilene kadar bir şey söylemeyeceğim dedim.
Sen bilirsin haklısın inanmamakta dedi.
Doğruysa napacağımı bile bilmiyorum dedim.
Bir şey yapma, Nur amacına ulaştı ve kendini gösterdi. Seninde vardır bir amacın çıkarken dedi imalı imalı beynimi mi okuyordu bilmiyorum ama güldüm. Aşık olacağımı düşünmemiştim benimde amacım sadece öyle gönül eğlendirmekti dedim gibişi düşündüğümü düşünmesin diye. O zaman gönül eğlendir sende, Nurla olmasa bile dedi. Etrafta kız yok ki dedim. Aslında aklımdan ibreyi kendine çeviriyor diye düşündüm ama neden gönül eğlendir desin ki diye düşündüm. Melisle konuşurken acısı hafifliyordu aslında Nur'un ama yine de aklımdaydı.