Gün 11.
sabah erken uyanmak için saat kurdum. Malum ilknur okula bidecekti. benim gitmeme daha 1 gün vardı. ilknuru uyandırdım. uyanınca gülümsedi. hadi dedim. ne oldu dedi. okula gidiceksin dedim. saçmalama ya dedi. hadi hadi falan dedim pek niyeti yoktu. benimde işime gelirdi kendi bilirdi. ısrar etmeme rağmen gitmek istemedi. bu halde okulamı gideyim bide dedi. hele sensiz hiç olmaz deyince ben de bıraktım. kalktım elimi yüzümü yıkayıp içeri geçtim. annem güzel bi kahvaltı hazırlamıştı. ilknuru çağırdım oturduk. annem masada ilknura "annenin haberi var dimi kızım burda olduğundan ?" dedi. ilknur da "annemin yanında vanic'in ismini verince bişey sorgulamıyor haberi olmasına gerek yok" dedi. annem de iyi bari falan dedi. kahvaltıdan kalkınca yardım etti ilknur anneme. sofrayı kaldırdılar. sanki tekrar tekrar aşık oluyodum her hareketine. ondan ne güzel bi ev hanımı ne güzel bi eş ne güzel bi hayat arkadaşı olurdu kimbilir... annem de bu yönde ince ince espriler falan yapıyodu yanımızda. bizi utandırıyodu arada bir. bizim de hoşumuza gidiyodu. annem elime para verdi.al kızı biraz dışarı zütür kafası dağılsın gezin eğlenin dedi. bende başımı salladım. ilknura dedim hadi çıkalım. yok ya gerek yok ben giderim zaten birazdan falan dedi. bende istediğin kadar kalabilirsin dedim. o da kalmak istiyodu zaten. hani olur ya , ayıp olmasın diye kalkmak istedi. annem de tastik edince iyi bari kalıyım falan dedi. bende önceden biriktirdiğim parayı falan aldım. ilknurla çıktık dışarı. kış ayının başları oldugu için pek etkinlik yoktu dışarda ama gezdik biraz. sonra bi mağazanın vitrininde bi keten pantolon gözüme ilişti. üstünde de kırmızı bi bluz vardı. ilknurun üstünde hayalettim. ne kadar yakışırdı bunlar ona. ilknura söyledim. ya yok saçmalama falan dedi hemen girdim içeri. ilknuru denemesi için zorladım. yaa falan dedi. sonra öptüm bi kere burnundan. hadi ama dedim. tamam tamam dedi girdi kabine. çıktığında hayalimden yüzlerce kat daha güzel olmuştu. alıyoruz dedim. hemen okuttuk orda. üstüne tekrar giydi o şekilde gezmeye başladık. ya ne gerek vardı evde tonla kıyafetim var zaten falan dedi ama bende "bunları da benim hatıram olarak goyarsın gardrobuna"dedim. gülümsedi öptü yanağımdan bitanem benimm dedi. yemek falan yedik dışarda. o kumpiri çok sevdiği için kumpir de yemeden döndürmedim onu. hadi artık dedim gidelim eve. tamam dedi yola koyulduk. tam arabaya binecekken annesi aradı ilknurun. kızım eve gelmen lazım dedi. neden falan dedi ilknur ama annesi bişey demedi. ses tonu pek kötü değilmiş annesinin. ben gideyim o zaman daha sonra görüşürüz dedi. bende görüşürüz dedim belinden sarıldım öptüm dudağından. eve geldim annem nerde kız falan dedi annesi çağırdı gitti dedim. iyi madem dedi. sonra annemle de ilknur meselesini konuştuk tüm akşam. gerçekten sevdiğimi söyledim ona. annem de gözlerinizden okunuyodu zaten oğlum o yüzden izin verdim bizde kalmasına dedi. belki gelinim olur ne malum dedi güldük. babasını da konuştuk. yorum yaptı annem tabii. sonra ilknura mesaj attım. noldu annen ne dedi falan dedim. sabah erkenden babasından kalan miraslar için falan avukatamı ne imza vermesi gerekiyomuş. o yüzden çağırmış annesi. bende iyi bari kötü bişey yok demi dedim. oda hayır yok dedi ama evde tüm akrabalarım amcamlar babannem falan var hepsi hala çok üzülüyo ortam çok kötü dedi. bemde olsun sen aldırış etme ben seninleyim dedim. evinin adresini aldım aklıma gelince. bişey olursa kapına dayanırım bak dedim tamam merak etme dedi.
ilknurun fotoğraflarından en sevdiğimi (saçları arkasında toplu olan işaret parmağı dudağında ve dudağı pembe rujlu) açtım bilgisayar ekranına. onu izleyerek uzandım yatağa. sadece ona bakıp bakıp gülümsüyodum. o şekilde uykuya daldım o gece. nede olsa yarın okul maratonu başlayacaktı.