/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 4476.
    +37 -1
    *
    aradan bi 10 dk kadar geçmişti ki henüz bir cevap gelmedi.
    mesajı atmış olmamın mutluluğu her hangi bi cevap alamamamdan dolayı her saniye biraz daha kayboluyordu.
    aradan bi yarım saat geçmişti.
    mesaj geldiğinde mesaj sesi geleceğini bile bile sürekli ekrana bakıyordum.
    gelmemişti.
    ekrana bakarak uyuyakaldım.
    gözlerimi açtığımda saat 7'ye geliyordu.
    bilinçaltımda eylül'den gelecek mesaj olduğu için zınk diye uyanmıştım o saatte.
    elim telefona gitti direk.
    ama hiç bi şey yoktu hala.
    günün ilk sözü "vay amk" oldu o sabah.
    gib gibi başlamıştım yine yeni güne.
    yapacak bi şey yok diyerekten çıktım yataktan.
    önce duşa girdim.
    sonra aşağıdaki bakkaldan az biraz kahvaltılık almak için evden çıktım.
    zeytin, peynir, domates ve bir ekmek alarak döndüm eve.
    bi güzel yatırdım hepsini yarım ekmeğin arasına.
    çayla beraber gömdüm yarım ekmeği.
    saat 8'e geliyordu ki çıktım evden.
    durağa geldim.
    bi tek rüstem abi vardı yine durakta.
    diğer taksiciler henüz gelmemişlerdi.
    selam vererek girdim içeri.
    2-3 sohbet muhabbet derken tam 8'de durağın ilk telefonu çaldı.
    sırada ilk olarak zaten ben vardım ama arayan kişi de özel olarak beni istiyordu zaten.
    -ömer mi, evet burda.
    -adresi alayım.
    -tamam o zaman, gönderiyorum. dedi rüstem abi.
    -aysel mi abi. dedim aklıma bi tek o gelerek.
    -yok ceyda diye biri, yahya kaptan'dan, adresi biliyormuşsun. dedi
    -abi evet biliyorum ama ben gitmesem. dedim
    -niye hayırdır. dedi
    -sevmiyorum abi o kızı. dedim
    -biz sadece sevdiklerimize hizmet vermiyoruz ömer, taksicisin sen amk. dedi
    -ya abi öyle de. diye mırın kırın ediyordum ki
    -ömer burda dedim, bi dahaki sefere yok derim ama bu seferlik git, ayıp olur. dedi
    -haklısın abi. diyerek çıktım duraktan.
    "inş anasıyla beraberdir" diye geçirdim içimden.
    arabaya bindim.
    yahya kaptan'a sürdüm.
    evlerinin oraya gelince durdum.
    kimse yoktu dışarda.
    bi 5 dk bekledikten sonra kornaya bastım.
    binadan 1-2 kişi çıktı ama bizim kokoşlar değildi bunlar.
    bi süre daha beklemiştim ama sıkılmıştım beklemekten.
    "giberler ya" diyerekten arabayı çalıştırdım ve geri döndüm,
    rüstem abi'ye verecek cevabım da hazırdı hem, sonuçta paşa paşa gelmiş ama bulamamıştım.
    mahalleden çıkmak üzereydim ki telsizden rüstem abinin sesi duyuldu.
    -ömer müşteri seni bekliyormuş, gitmedin mi yoksa. dedi
    -rüstem abi geldim, bekledim bi 15 dk hatta ama gelen giden olmadı, geri dönüyorum. dedim
    -dönme, müşteri aşağıdayım diyor, belki yeni inmiştir. dedi
    -eyvallah abi. diyerek döndüm içimden "hay amk" diyerekten.
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster