ertesi gün saat 4 gibi öksürerek uyandım. boğazlarım ağrıyor. evde kahvaltımı yapıp biraz zaman geçirdim. çok fazla olanları düşünmemeye çalıştım. akşam işe gidiş saatim gelmişti. evden çıkıp klube gittim. klubün girişinde tayfun abiyle yine klagib selamlaşmamızı yaptık. içeri girip işleri yerine oturttum. masa düzeniydi, ekgib içkisiydi, çereziydi. eski düzenime dönmüştüm artık. pekekentlik yaparken bu işi pek sallamıyordum çünkü. yine zaman geldi klub dolmaya başladı. her zaman ki gavatarlar , orospikler doldurmaya başladı klubü. müzikler son ses verildi. disko topları dönüyerek ışıkları dağıtıyor dört bir yana, rengarank ışıklar yanıyor , arada bir suratlara beyaz spotlar vuruyor. yine curcuna bir günah gecesi anlayacağınız.

bende garsonları yönlendiriyorum, gidip arada tanıdık müşterileri kandırıp şişe açtırmaya çalışıyorum, hesapları tutuyorum. garsonlardan birisini yönlendirirken gibiş odasının orada tanıdık bir yüz gördüm.

bilin bakalım kim ? huur çiçek. garsonun omzunu öyle bir sıkmışım ki o huuryu görünce garson tepsiyi yere düşürdü. git abim yenilerini doldur sorumlusu benim dedim. derhal nurhan abinin yanına gittim.

-abi bu huurnun burada ne işi var ?

-geldi benden iş istedi verdim bende.

-abi gönder bu huuryu buradan elimden kaza çıkacak.

-yavaş ol biraz halidaki. sen buradan çiçek'i çıkartırken kendi rızası vardı kabul ettim. şimdi de kendi rızasıyla geldi, bana da iyi kazandırıyor. huurya çok güvenmeyeceksin halidaki. bu tarz insanlar seçimlerini yanlış yaptıklarından başka seçenekleri görmezler. yanlışla yaşamaya alışırlar. kafana takma işini yap sen.

-tamam abi, tamam...