öptükten sonra sanki pişman olmuş gibi utangaç bi hal belirdi yüzünde içimden allahım nasıl dayancam ben o kadar gün diyodum sevdıklerımden ayrı diyodum biz yavaş yavaş arkadaşımın oldugu yere gittik ama öyle efkarlanmışım ki içimden gidiyorum diye dünya yansa umrumda değil sanki oturduk 4lü yine muhabet sohbete devam ettik saat yavaş yavaş akşam 17:30 a dogru geliyordu insan sevdikleriyle olunca vakitin nasıl geçtiğini inanın anlamıyor iki üst mahallede ayrıldık kaldık biz can yoldaşım kardeşimle beraber oturdugumuz binanın önünde dikilmiş sohbet ediyoruz eve hiç giresim yok belli etmiyorlardı ama annemle babamda morallari bozuktu babamın benim gönlümü hoş tutsun diye yapmadıgı şey kalmamıştı neyse biz konuşurken saat akşam 20:00 a gelmiş saat rahmetli teyzem bize akşam yemeğine geliyordu kapıda karşılaştık bana öyle bi sarıldı ki hala hissederim içerde bekliyorum asker gel hemen dedi.
Tamam teyzem geliyorum dedim girdim içeri arkadaşıma ne kadar ısrar ettıysem girmedi içeri akrabalar rahatsız olabilirler diye hala özlemini çektigim tablo içerde amcamlar teyzemler halamlar dayımlar büyük bi aile yemeği hoş şu anda çoğu rahmetli oldu