Osmanlı anlaşılmadan Türkiye Cumhuriyeti anlaşılmaz.
Osmanlı Devleti'nin ekonomisi 3 temeL ilkeye dayanıyordu. 1-iaşecilik (Provizyonizm) 2-Gelenekçilik 3-Fiskalizm (Mehmet GENÇ)
Bunlardan iaeşecilik ilkesi bugünkü materyalist piyasayı özümsemiş bizler için garip gelsede fevkalade bir ilkeydi.
Bu ilke ile Osmanlı ihracatı değil ithalatı özendiriyor. ihracata %50 ye varan vergiler uyguluyordu. iaşecilik ilkesi şöyle özetlenebilir: “Ahali, herhangi bir ürünün yokluğunu, kıtlığını çekmesin! Devlet, bu hedefi sağlamak için gerekli tedbirleri almakla yükümlüdür. Devletin ekonomideki temel görevi budur!” (iskender ÖKSÜZ)

Bir diğer durumda ortalama tarh bilgisiyle hepimizin bildiği Osmanlıda ticaretin %90'lık bölümünün Rum, Ermeni ve Yahudiler elinde toplanmış olması. Türk ve Müslüman unsurlarında Ahilik geleneği çevresinde yaptıkları ticaretle belli miktarların üzerinde servet sahibi olamaması.

Bunlar Osmanlıyı kötüleyen özellikler değil. insan merkezli yönetimin sanayi devrimi sonucunda oluşan kapitalist ticaret sistemine ayak uyduramaması durumu var.

Gelmek istediğim yer Osmanlı'da ve Cumhuriyet'te zengin yoktu. Gerekli sanayi ve ticaret faaliyetlerini gerçekleştirecek, istihdam sağlayacak zengin yoktu. Atatürk ülkemizin kurucusu ama daha öncede Osmanlı vatandaşı bu sorunlar içerisinden bu sorunları görerek gelen biri.

Başlıkta sayılanların hepsi doğru değil. Olan kısmındaysa (çiftlik, fabrika vs vs) bir sermaye oluşturma çabası vardır. @41 de belirtilen atılımları gerçekleştirmek amaç edinilmiştir.

Ayrıca "Varlık Vergisi" 11 Kasım 1942 tarihlidir yani Atatürkle alakası yoktur. Ve aşağıdaki gibi uygulanmıştır
Ermeniler %232
Yahudiler %179
Rumlar %156
Müslüman %4,94
Kaynak: http://tr.wikipedia.org/wiki/Varl%C4%B1k_Vergisi