masonluk ve dinleri

temel ilkeler; masonluk ne bir dindir, ne de dini temsil eder. üyelerin, sorumluluk sahibi her yetişkin bir bireyin yükümlülüğü olan tanrı inancına sahip olması gerekir ve inanç ve uygulama konusunda her hangi bir mezhebi savunması söz konusu olamaz fakat masonik seramoniler, dualarda dahil hem geleneksel hem anında yapılan, her bireyin tanrıya bağımlılığı ve kendilerine kutsal rehber araması teyit edilir. masonluk her türlü inanca açıktır fakat masonik toplantılarda veya buluşmalarda dini tartışmalar yapılmaz.

yüce varlık; masonlar, tek bir tanrının varlığına inanır ve bunu çeşitli bir çok farklı yolla arar ve tanrı hakkındaki düşüncelerini ifade ederler. masonlar genelde tanrıyı "Grand Architect of the Universe" yani "Evrenin Yüce Mimarı" şeklinde isimlendirir. bu şekilde, farklı inançlara sahip masonlar birlikte tek bir tanrıya dua eder ve aralarındaki farklılıklardan çok tek bir tanrıya konsantre olurlar. masonluk, dini inanç çerçevesinde kişinin bireysel olarak tanrısıyla arasındakilerin kişisel, özel ve kutsal olduğuna inanır.

kutsal hukuk cildi(kitap); "yaşam rehberi ve kuralı" bütün masonik buluşmalarda gerekli bir parçadır. yahudi ve hristiyan geleneğinde bu kitap incildir ve masonlar ve farklı inançlara sahip olanlar tarafından düzenlenen bu kitap onlara kutsal sayılır.

masonluk yemini; bu yükümlülük masonlar tarafından alınır ve kitaba yeminlidirler. masonluğun ilkelerini izlemeye taahhütlüdürler ve masonluğun anldıbının tanımlanmasını gizli tutarlar. çokça tartışılmış "cezalar", önceki çağlardan geriye kalan adli kalıntılar, kelimesi kelimesine değil aksine semboliktir.

din ile masonluk karşılaştırılırsa; masonluk, bir dini oluşturan elementlerden yoksundur. (a) ilahiyat ve dogmalar, ortodoksluğun anldıbına karşı zorlama yoktur. (b) kutsal ayinler sunmaz. (c) kurtuluşa ermeyi, gizli bir bilgi veya başka bir anlam dahilinde çalışarak öncülük etmez. masonluk ve sırları kurtuluştan ziyade tanınmak ile ilgilidir.

masonlar dini destekler; masonluk dinden tam anlamıyla kayıtsız kalmaz. dini hazırlıklara karışmaz, her üyenin kendi inancının verdiği görevleri diğer bütün görevlerden üstün görür. moral öğretileri bütün dinlerde kabul edilebilir bir şekildedir.