Geçmişi silmeleri demek istedikleri her şeyi gelecek nesillere geçmiştekiler gibi gösterecekler demekti.Ne akıl almaz bir savaş hamlesiydi bu böyle. Bu savaşı devletler yapıyordu internet değil. Bizde tüm devletlerle tek tek uğraşmak yerine imkansızı denemeyi seçtik. internetin işini bitirmeyi. inci tabiri ile aç kapa yap düzelir...

internetin içindeydik evet ancak sonsuz kum tepelerini andırıyordu burası. Uçsuz bucaksız. Katman katmandı internet. Bazı yerlerde siyah çukurlar vardı. Oradan bir alt katmana iniliyordu. inci ordusu... Pardon sağa sola dağılmış inci ordusu önce bu katmanı arayacaktı. internet kendini burda süprizz diye gösterecek değildi ya.Ancak gene de tedbiri elden bırakmamaları beni mutlu etmişti. Ben bir alt katmana inecektim. Ancak korkuyordum. Alt katmana doğru atılacağım sırada bir ses işittim."Bekle panpa"

jesse shabalala nickli birisiydi gelen. "Bu işte yanlız değilsin " dedi ve bir çak beşlik maratonundan sonra kendimi biraz daha iyi hissettim. "Buradan aşağısı ölüm biliyorsun değil mi ?" diye sordum. "Yaşadık mı ki ölelim söyle."dedi. Gözlerim sulanmıştı beyler. Bir damla yaş süzüldü gözümden. Siyah ve yeşil karışımı bir renkle. Buda bizim fiziksel halimizin kodlar ile yapıldığına işaretti. Bu olayı aklımda tutacaktım. Eğer bizde koddan oluşuyorsak burada kendimizi daha güçlü hale getirebilirdik. Bunu tüm inci ordusuna duyurmam gerekiyordu ancak bekleyebilirdi.

Kendimi bir anda lider gibi hissetmiştim. Alt katmanların birinde internetin işlemcilerinden biri olmalıydı. işlemcide kendimizi güçlendirebilirdik. Ve işlemcide kendimizi güçlendirdiğimizde bu internetin dikkatini çekecek ve bizim ayağımıza gelecekti. O şuan hala bizi izliyordu ancak neler yapabileceğimi bilmiyordu. Artık imkansızlık zora dönüşüyordu ...

jesse shabalala "Atla panpa bitirelim şu işi" dedi ve çukurdan bir alt katmana atladık. Ve internetin 2.katmanına doğru yola çıktık. Ben ve jesse shabalala bu hikayenin kahramanları olabilirdik. Yada sürüden ayrılanı kurt kapar misali yok olabilirdik...