sabah teyzemin kızı kevaşe ya utanmadan gelmiş kapı bile çalmadan açmış kapıyı bizi ayakta alkışlayarak uyandırdı. ben hemen kız napıyon kevaşe deyip yannanımı sakladım ilknur gülüyordu. ilknur beni bir öptü dudaklardan hayatm biz kahvaltı hazırlayalım dedi kalktıç. teyzemin kızıda afferin aslanım senin gurur duyuyorum göz kırpması yaparak çıktı. şimdi ben yatakta düşünmeye başlamıştım. hala ilknuru neden bukadar arzuluyordum? gibince hevesim geçmeliydi ama arttı dahada arttı. ben bu kıza aşık olmamalıydım ama önümdeki günlerde de her fırsatta gibmeliydim. teyzemler aradı 3 gün daha ordasınız biz gelince alacaz sizi iyi dedim 3 gün daha giberim. ve öylede oldu 3 gün gibtim panpalarım. 69 a kadar yaptık. havuzda gibemedim o içimde kaldı ama napalım. artık milliydim. ayrılık günü çattı teyzemlerin geleceği gün bi telefon nerdesiniz manisadan çıkıyoruz demez mi hemen çabuk çabuk deyip bide orda gibtim. karı koca gibiydik lan işte. ben girdim duş aldım o almadı anlaşılır diye izmire döndük. telefon numaraları alınıp verilmişti zaten. bornovaya bırakacaktık ilknuru geldi o an. ilknur beni unutma çünkü bana hayatımın en güzel günlerini yaşattın ben seni unutamayacam dedi. bende unutamam sen benim ilk gibtiğim bakirliğimi verdiğim kızsın dedim. ertesi gün gece huuuv diyerek yaşadığım şehre doğru yola çıktım panpalarım. bu bakirliğime son verdiğim anımı yazarken 2009 yazına geri döndüm sanki tekrar yaşadım.