Orda cok acidim ben edanura. Böyle bi duruma dusmesi gercekten insanin icini parcaliyodu. Sinirin de verdiği etkiyle ona biraz soguk davranıyordum ama soyledigim gibi sicak davranmam gerekiyodu buna ihtiyaci vardi. bende gururumu bi kenara attim. sindi gurur zamani degil dedim kolumu omzuna attim basimi basina yasladim. Ben oyle yapinca onun icinin rahatladigi yüzünden anlasiliyodu. Sanki oyle yapmami bekliyodu aglamak icin. Gogsume sarıldı hungur hungur aglamaya basladi. Ben tepki vermiyodum. Veremedim ki.ne tepki verecektim sanki. Ne diyecektim. O an zaten unuttum ne olduysa ne bittiyse. Gecmis gecmiste kalmisti. Bana ihtiyaci vardi. Benimde ona ihtiyacim vardi. Biz sadece 2 gunluk sevgiliydik. Ama fazla sey yasamistik. Birbirimize baglanmistik. Orda onu hic sorgulayamadim. Tum olaylari akisina biraktim. ipek bize kahve yapti. Yavas yavas kahve icerek edanuru teselli falan etmeye calisiyodu ipek. Ben konusmuyodum. Nerdeyse hic konusmadim. Ama yuzum, ifadem yetiyodu edanura. Belki beni gormek yetiyodu. Yaninda birisinin oldugunu bilmek yetiyodu. Bilemem. O gunden sonra birkac gun bunalima girdi edanur. Evden cikmadi. Ailesininde o aksam haberi oldu zaten eve geldiginden. Gelmisler o gece. Bikac gun bende edanuru rahatsiz etmedim. Dinlensin dusuncesiyle. 3 gun sonra edanur beni aradi. Gelirmisn dedi. Ne gelmesi dedim nereye geleyim. Bize gel dedi