Dershanede aşık olduğum birisiydi, üstünden kaç yıl geçerse geçsin onu görürsem yüzümde ufak bir gülümseme içimde hüzün olur. Harika bir insandır. O sene YGS sınavına çok hazırlanmıştım fakat o ipin ucunu kaçırmıştı çalışmıyordu. Her hafta çıkardık bunla dolaşırdık. Beyler sırf espri ezberliyordum sadece gülsün diye böyle bir tatlılık olamaz. Neyse o gün bu gün diye diye ben kafaya koydum illa söyleyecektim. Artık ona sarılmak saçlarını koklamak istiyordum. YGS'den 1 gün önce bunla Taksime gittik dolaştık kahve içip yemek yedik. Akşam otobüs durağında cekıp kenara "Seni seviyorum" dedim. O da koluma sarıldı. Anlıyorum dedi, ama bunu şimdi konuşmayalım yarın onemlı bır sınav var sonra konuşuruz dedi. Sınavdan yaklaşık 1 hafta sonra cevap verdi. Seni gerçekten seviyorum ama bu sevgi arkadaşlıktan öte değil dedi. Ne kadar üzülsem de kıyamadım beyler. Eve gittim tek başıma ağladım, kimse benı ağlarken gormesın diye. Ve halen de hayatımda ağladığım tek kızdır kendisi. inşallah mutludur, çünkü mutlu olmayı hak ediyor.