Kizin bana karsi samimi ve sicak durusundan artik bu dokunuslarla emin olmustum. Sonra birden bire aklima onlara abilik yapmam gerektiği geldim. Annemler beni evde abilik yapayim diye birakmisti ondan hoşlanayim diye degil. Ben birden ciddileştim ee tamam falan dedim elimi cektim kiz anlamsiz bi ifadeyle bakti. Rahatsiz olmuş gibiydi. Ben de pek istemeyerek de olsa hadi ben odama gidiyorum siz takilin ortaligi dagitmayin dedim . ipek de "tamam ya cocukmuyuz biz" falan dedi edanur sesini cikarmiyodu. Ben odama gittim bilgisayari ellememistim. Yatagima uzandim . tavana bakiyodum oylece. Dusundum. Ne yapmam gerektigi hakkinda hicbi fikrim yoktu. Ondan hoslanmaya başlamıştım. Ama nasil karsilanirdi , kim ne derdi.. Ustelik bu hayatimda ilkti. Ben dusuncelere dalarken uyumuşum. ipek'in "abiii , abii hadi kalk" demesiyle uyandım. Noldu falan dedim. Film izliycez kilerde ama korkuyoruz alt kata inmeye. Bizimle izlermisiiin, dedi. Bende ufak bi ayaklandim dogruldum. Baktim kapida edanur da var odami süzüyor. Allahtan odam topluydu. Ama tek bir fail vardi. Bilgisayar rafimin ust kisminda tuvalet kagidi unutmuşum. Onu gordu. Gülmeye başladı. Bende onu izledigimden cok utandim. ama bozuntuya vermeye gotum yemezdi. Kalktim hic bisey yokmus gibi tamam izliyim dedim alel acele disari surukledim bunlati odanin da kapısını sertçe kapattim pek gulmuyodum ciddi durmaya calisiyodum