16 yaşındaydım, okulu 6 tane zayıfla kapatmıştım ve babam giberim yapacağın işi mantığıyla beni bu yarak yuvası dükkana çırak olarak vermişti. güya bu karşıda oturan bin babamın arkadaşıydı ama onu tanıdıkça babamdan da tiksindim amk.

sabah 8 de bu züt kadar yere giriyorduk ve akşama kadar o züt solitare oynuyor ben de sokağı dikizliyordum. sıdıka dizisindeki kadına dönmüştüm amk. hiç bir iş yapmıyorduk, arada bu bin neyle geçiniyor ne yiyor ne içiyor diye düşünmüyor da değildim hani.

16 yaşındaysanız hayat size bütün hatlarıyla gibilecek bir züt olarak gözükebilir. hele ki olaylara ve dışarıda dönen gibişe bu kadar uzaktan -dükkanın içinden- bakıyorsanız. işte ben de tam o durumda, dağı taşı gibecek halde dolu, isyankar ve abazaydım.