işte böyle anlarda da o soft hareketlerinizin daha hissettirilebilir olmasını sağlayın ki, zevki yaşasın.

inlemeler hızlandı, hızlandı ve kesildi. bi oh çekti ve sarıldı bana, o an anladım boşaldığını. sarıldım ben de.
bi süre sohbet ettik, bakire olduğunu söyledi, eski sevgilisinin istekleri çok artınca ayrılmış, ben evleneceğimden emin olmadan yaşamam falan dedi, eski sevgilisiyle de çok şey yaşamışlar üstün körü bahsetti. hep aynı evde yaşıyoduk falan..

bi süre sohbetten sonra biraz daha seviştik. daha sonra uyuyalım mı dedi, olur dedim. uyumaya çalışıyoruz.. garipsedim beyler, ben en son Eylül'le beraber uyumuştum masum bi şekilde, ilkti. uyumadan önce "yarın ölsem de gam yemem" sabahında da o "en güzel günüm gecem" demişti. şimdi böyle oldu, garipsedim bayaa. yani kendimi o an oraya ait hissetmedim. o tene, o kişiye.. uyuyamadım. gece boyunca gözlerim açık karanlıkta tavanı görmeye çalışarak düşündüm..

ne yapıyodum ben? sevdiğim biri var mıydı? Neşe mi? peki neden şimdi Eylül geldi aklıma? hoş, Eylül'le bi daha barışmazdım, biliyodum kendimi. Neşe'nin de ihtimali yoktu. Kendime bi yol çizmeliydim, belki bu yolda biriyle beraber yürümeliydim ama bu kişi başkasıyla sevişmiş, işi bilen Mısra mıydı? olabilir miydi? bilmiyorum. bilmeyerek, düşünerek sabahı getirdim.

Kahvaltıya gidecektik, sonra da onu yurduna bırakacaktım. Kahvaltıda sohbet ettik, onu gece üzüp üzmediğimi sordum, aksine memnundu ve tatmin ettiğimi söylemişti. hoşuma gitti. dedim ki ulan sakın kaptırma kendini, ama takıl bu kızla.

yurduna bıraktım beyler, devam eden günlerde her gün sabah beni uyandırdı, bana geldi, duş almamı bekledi, okula beraber gittik. onun yüzüne normal düzenimden yarım saat 45 dk erken uyanıyodum ama kızmaya sebebim de yoktu açıkçası.