*
dün geceki öpücükten cesaret alarak
-günaydın. diyerek yanağından öptüm eylül'ü.
çok ilginç bir şekilde bu sefer ben değil o utanmıştı.
benim genelde olduğum kadar kızamamıştı ama utandığı belli olmuştu en azından.
masaya oturduk.
kahvaltımızı yaptık.
başka bir zaman olsa eylül'ün o küçük elleriyle hazırladığı masanın keyfini uzun uzun çıkarırdım ama birazdan evden çıkmazsak enişteyle sözleştiğim vakitte buluşamayacaktık.
eylül zaten hazırdı, ben de üzerimi değiştirdim ve çıktık evden.
eniştemin börekçiye geldik.
enişte çoktan gelmişti.
arka koltuğa bindi "günaydın" diyerek.
kısa bi selamlaşmadan sonra arabadaki konuşma tamamen bitmişti.
hastaneye kadar kimse konuşmadı.
doktorun ne tepki vereceğini merakla bekliyorduk sadece.
tam 8:30'du hastaneye geldiğimizde.
danışmaya çıkıp doktor beyi sorduk.
kendisinin geldiğini ama hasta kabulune 9'da başlayacağını söyledi görevli.
hasta değildik ama yine de beklemeye karar verdik.
hastanedeki zaman birimi ne olursa olsun normaldekinden farklıydı beyler.
zaman geçmek bilmedi amk.
2 saat sonra saat 9 olmuştu.
direk daldık odasına 3'ümüz de.
-randevumuz yarındı diye hatırlıyorum. dedi doktor.
-onun için gelmedik doktor bey. dedi eniştem
-neden geldiniz peki. dedi doktor.
-eşim, kürtajdan vazgeçti, bebeği doğurmak istiyor. dedi zorla da olsa.
doktor yerinden kalktı
-biz ona intihar etmek istiyor diyelim. dedi acı acı
-doktor bey hiç mi ihtimal yok bebeği sağlıklı bi şekilde doğurmasına. dedi eniştem
-bakın anlamıyorsunuz, rahim yapısı doğuma müsait değil, doğum esnasında ya bebeği kurtarırız ya anneyi, ama ikisini birden imkansız diyemem ama çok zor dedi. doktor
eniştem büktü boynunu.
benim içim parçalandı.
eylül omzumdam tutarak bana destek olmaya çalıştı.
-ayrıca başladığımız ilaç tedavisinden sonra ablanızın bebeği besleyebilmesi zaten imkansız, hormon tedavisi uyguluyoruz, bu kürtaj olmazsa bebek eşinizin karnında zaten ölecek, ve bu daha büyük bir travma olacak eşiniz için. dedi
o kadar çaresizdik ki bu kötü haberle ablamı kürtaja ikna edebileceğimizi düşünerek mutlu olmuştuk amk.
cevabımızı alıp çıktık doktorun yanından.
-teşekkürler doktor bey, yarın büyük ihtimalle burda olucaz eşimle. dedi eniştem odadan çıkarken.
onun da umutlandığı belliydi.