son zamanlarımızı iyi geçirmeliyiz, belkide yaşadığımız hergünün ayrı bi değerini bilmeliyiz belkide hayatı gibtir edenlerin yanında 7 liralık şarabımızı yudumlamalıyız.

iyi insanlar yalnız insanlardır ve daim, daima insanlardır.(peki biz onopsu çocuğu muyuz?) hayır, şundan eminimki bi çok kişi annesinden babasından nefret ediyo peki niye? oğullarını/kızlarını koruduğu için onlara değer verdiği için fazla ilgilendiği için 'iSTEDiKLERiNi YAPMADIKLARI iÇiN.

hayat anneyle babayla kıyaslanamaz çünkü hayat gerçekten çok acımasız ve gereksiz.(keşke hayatımız ailemiz olsaydı) olmuyo! sen ne kadar istesende olmuyo! senin sevmediğin annenin babanın kaç insana sevgisi yeter biliyo musun? bilmiyosun! bu yüzden boş işler kovalıyosun, akşam yemeğini ailenle yemek yerine tipi bozuklarla gezip anneni babanı telaşlandırıyosun.

beyler biz biz olalım yanımızda insanların, ailemizin değerini bilelim yoksa ellerimiz topraklı olduğunda değerlerinin farkına varmayalım, bunu yapmayalım. bizim için herşeyi yapmak isteyen ama maddi sıkıntıdan dolayı yapamayan babamızı üzmeyelim, bu onu iyice kahreder çünkü dünyada en değerli varlık biziz onlar için..

annemizin yaptığı kurabiyelerle/keklerle sevinen çocuklardık biz. ailemizin değerini bilelim...