insanın en güzel yaşı bence 17dir beyler. ergenliğin son yaşı olarak kabul edilir ama bence ergenliği en ağır yaşadığımız yaştır. üzerinde inceden aile baskısı vardır ama artık yavaş yavaş kendi kararlarını almaya da başlamışsındır yani senin kararlarına saygı duymaya başlarlar artık. sesin çıkar yani. fevri kararlar verirsin, duygularını yoğun yaşarsın. belki en büyük pişmanlıklarını da yaşarsın ama üzerinden seneler geçtikten sonra onları gülümseyerek hatırlarsın çünkü o zamanlar delidolusundur. 17 yaşında aşık olun beyler, sevgiliniz olsun mutlaka, çılgınlıklar yapın yani. sevgililiği yaşayın, öpün, sarılın, parmak uçlarınıza bassın, sarılın ve öyle yürüyün. kimseye aldırış etmeyin, kararlarınızın arkasında durun. ama 17 yaşınızı doyasıya yaşayın. her neyse.

yine yazmaya devam etti Eylül, ama artık beni kaybetmişti beyler. ne bi sözüne ne sevgisine.. hiçbi şeyine inancım kalmadı. bakın beyler, sen benim istediklerimi yapmıyosun ben niye senin sözünü dinleyeyim'ci kız varsa ve sevgilinizse falan salın gitsin. NET söylüyorum salın gitsin, ne bir yararı ne de başka bi katkısı olamaz o kızın size. sömürür, karakterinizi sömürür, sevginizi sömürür, iyi niyetinizi, fedakarlığınızı sömürür ve mutlaka ama mutlaka ayrılırsınız.

ayrıldık. mezun olduk liseden, sınavlara girdik çıktık. yaz geldi. o yaz babama dedim ki bana telefon al bak bu telefon gidici. telefonum da nokia'nın tuşlu olanlarından whatsapp falan yok, sürekli beyaz ekran geliyo telefoncuya veriyorum beyler telefonu. babam da tamam alırız, alcaz, tamam falan sürekli sallıyo beni.. en son almıcam be yeter dedi bana. küstüm babama beyler. amcamı aradım, dedim bana iş bulur musun? ben gidicem. tamam dedi amcam.

bana bi otelde iş buldu beyler, gittim otelde çalışmaya.
otelin adı delphin palace beyler, isteyen baksın şahane bi otel. orda tanıdık arkadaşı varmış güvenlik müdürü, o beni aldırdı işe, komi olarak.

kafamda 1 ay çalışıp telefon almak var babamla da konuşmuyorum. gittim otele, işte beni makineye okuttular gözlerimden falan yani dedi ki bundan sonra her işe geldiğinde bu makineye suratını göster, çıkışlarda da yine suratını göster, çık.

otelin yakınlarında lojman var otelin, orada kalıyo çalışanlar bana da ordan bi oda verdiler, odada 3 kişi kalıyo. gittim, kimse yok.
amk uyudum beyler, bi uyandım odada iki tane kırmançi. amk arabesk rap dinliyolar, şiveleri zaten hepten bozuk falan. neyse dedim, yılma.
her gün 8den 2 ye kadar çalışma, 2den 5e kadar dinlenme, 5ten gece 10a kadar tekrar çalışma. ulan bilgisayar yok, telefon sadece sms ayıp müzik dinlemeye yarıyo. neyse dedim yapacaz!

ilk gün başladım işe, herkes hoşgeldin beş gittin. bana kart verdiler işte olur da yabancılardan sipariş alma gibi bi durum olursa ne demen gerektiğini bil diye, flemenkçe karşılığına kadar yazıyor amk. biri geldi bana işi öğretmeye çalışıyo işte.