Saat 7 ye yaklaşıyordu hava kararmaya başlamıştı artık..

Bir an o sesizliği ben bozmuştum..

+Neden en değer verdiğin gider bu hayatta, biliyormusun bence sorun gitmekde değil değer vermekte
Şöyle bir bana döndü gözleri hafif dolmuştu tekrar denize doğru baktı
-Peki onları gitmeye ya hayat zorlarsa
Bu sözü beni çok etkilemişti çünkü resmen o an beni özetlemişti...
+Yarın gece içelim mi.
Hafifden kafasını salladı ve 15 dakıka sonra kızı evine bırakıp eve doğru yol almaya başlamıştım.