noldu biliyo musun dedi? noldu dedim, sen ruhumu yolladım yine oralara dedin diye ben pencereyi aralamıştım, yatağıma geçtim pencereyle perde arasında gölge oluşmuş, sanki gelinle damat silüeti gibi. damatın boyu gelinden çok az daha uzun.. şöyle düşünün beyler, hani gelinle damat dans ediyo ya o şekil, dışarıdaki elektrik lambasının pencereye vurmasından dolayı perdelerin arasından duvaraya yansıyan bi gölge.. ve perde arada içeriye hava girdikçe sallanıyor, gelinle damat dans eder gibi.

böyle bi muhabbet geçti aramızda, sonra ben sesinin ne kadar tatlı olduğundan bahsettim, yine geldiğimde neler yapacağımızdan bahsettik.. 5 gibi de ben seni seviyorum diyerek kapattım telefonu.

mektup yazmayı bırakmadım beyler, o günden sonra olanları, betül'le olan mesajlarımı, düşüncelerimi falan hep yazdım. sevdiğimi söylediğim günün sabahı telefonu kapattıktan sonra da, bu gece telefonu kapattıktan sonra da hep yazdım ve yazmayı hiç bırakmadım.

bazı akşamlar aradım, bazı sabahlar günaydın'larıyla uyandım. bi gece aramız bozuktu, bana özel olduğunu tahmin ettiğim çok da önemli olmayan sıradan bi şeyi yakın bi arkadaşıyla konuşurken mi gördüm neydi, ufaktan tartıştık. sonra ben uyudum beyler o gün, sabah bir baktım bir dünya mesaj, durumu açıklayan, anlatan, sevgi dolu ve sonunda "öptüm" yazan bir mesaj..

güne bu şekilde uyanmak kadar güzel bi şey yoktu o güne kadar, ki o da sadece bir kere olmuştu. her gün o mesajla uyanmak için her gece tartışarak birbirimizi yıpratacak değildim tabii *