Bizimkilere olayı ufaktan çıtlatım, çok sevindiler dışarıda yemek yemeğe gittik.
Eve dönerken arabada şöyle bir konuşma geçti,

Baba ( tabi lafta baba, her baba deyişimde içinı sızlattığımdan emindim. Hak ediyordu beyler babamı sadece anlatsam bu hikayeden daha çok okunurdu eminim.)

Arabada arıza var diye nasıl olsa kullandırmıyorsun ne bana ne anneme, iyi kötü annemde bende çalışıyoruz artık, şu arabayı yenileyelim bi tane otamatik alalım hem. Annemde rahat eder dimi ?
Annem – Aynen emin ya bir tane otomatik alalım bunu satıp hemde yeni model alırız ne güzel olur.

Babamdan gelen tepki öyle birşeydiki beyler, ona olan öfkemin ve sabrımın son damlalarını taşıracağı hiç aklıma gelmezdi.

Babam – “ Benim arabam ortalık malı değil ne kuruyorsanız ne planlıyorsanız kendiniz yapın “