gecenin bir yarısı zifiri karanlık ve sessizliğin içinde uyandığımda illa ki bir yusuf modu olur bende. ve her gece 03:56'da hiç şaşmadan uyanırım. geçen uyandığımda yine içimdeki o yusuf hissine söverek bir sağa bir sola dönüyor, uyumaya çalışıyordum. aklımdan bin türlü korkunç film sahnesi geçiyor uyanan aklıma bir tur daha sövüyordum her seferinde. tam dalmak üzereyken "zaaaaaaart" diye salınım yapmamla korkudan altıma sıçmam bir olmuştu. hala o anı yad eder hayata ve korkularıma küfürler ederim.