ramazan ayında akşam teravimiydi ne diyorlardı namaza gidiyoruz her akşam tabiki amacımız namaz kılmak değil eğlence ak 11-12 yaşında flanım. herkes secdeye yattığında biz arkadaşlarla boğuşuyoruz flan, bizi kovuyolar yine gelip ayakkabılıklardan ayakkabıları alıp milletin sırtına atıp gülerek kaçıyoruz flan. neyse eğlence bitti gidicez artık, ayakkabıları koyduğum yere bakıyorum allah allah. yepyeni mavi bi spor ayakkabı daha yeni aldım ayakkabıcıda görmüştüm 1 ay yalvarmıştım anneme onun için. neyse cemaat üçer beşer çıkıyolar ayakkabı sayısı azalınca benimkisi çıkar ortaya diye umuyorum. lan ayakkabılık dımdızlak kaldı benim ayakkabı yok. arkadaşlarım bi yandan yardım etmeye çalışıyorlar bi yandan birbirlerine bakıp gülüyorlar bende diyorum ki olm siz mi aldınız söyleyin lan bak yemin et lan sen mi aldın flan son çırpınışlar. neyse abi ayakkabı çalındı benim. yaşlı ve bilge bir dede kalabalığı yararak yanıma yaklaştı ve önüme takunyaları koydu. arkadaşlarım biyandan gülüyor herkes beni izliyor utana sıkıla giydim onları eve kadar onlarla takır takır takır gittim esnemiyorda tahta amk. bütün mahalle takunya sesiyle inliyor takır takır takır teyzeler bu ne diye pencereye çıkıyorlar artık. arkadaşlarım gülmekten ölüyorlar nasıl utanmıştım amk. Zaten bi dahada camiye gitmemiştim bundan sonra.16 lı yaşlarımda ateist olmamın altında bu sebep yatıyor olabilir. tabi sonra doğru yolu bulduk çok şükür elhamdullillah müslümanım.