1 yıl boyunca evden neredeyse hiç çıkmıyordum eve kapatmıştım kendimi geceleri yorganın altında ağladım günleri say say bitmez, düşünüyordum acaba neler yapıyor kaç gece mesaj yazıp yolayamadım kaç kere yazıp sildim sinirden iki tane telefon kırdım... o bir yıl öyle berbat geçtiki yapacak hiç birşeyimde yoktu arkadaşlarım destek oldu ama oda nafile bitmiştim ...

1 yıl sonra geçişimi yapmıştım . şehrimdeki üniye ..

Yeni bir okulun yeni bir sayfa olacağını kendime kabul ettirmiş ve biraz da olsa piskolojımı düzeltmiştim..